آیا چیزی در رابطه ی من اشکال دارد! چرا مثل اوایل رابطه عاشق همسرم نیستم!
این یک باور غلط در روابط عاطفی است که اگر رابطه خوب باشد ما همواره شیفته شریک عاطفی مان خواهیم بود. ما با عشق و احساسات تند برانگیخته می شویم تا بتوانیم مدت زمان کافی برای جذب و ایجاد رابطه با معشوق وقت صرف کنیم. در این دوره ی عاشقی هورمون دوپامین و تستسترون به میزان زیادی در مغز ما ترشح می شود و ما وضعیت شیفتگی را تجربه می کنیم. اما مدت زمان طبیعی این برانگیختگی اولیه چیزی بین ۱۸ ماه تا ۳ سال است یعنی یک بازه زمانی برای چسبیدن به شریک عاطفی و نادیده گرفتن تمام موانع.
بعد از این دوره، در روابط کارآمد و سالم، هورمون های اوکسی توسین و واسوپرسین جایگزین هورمون های قبلی در مغز می شود و رابطه از وضعیت برانگیختگی شدید هیجانی وارد فاز میل به نزدیکی و صمیمیت می شود که این تغییر نه تنها بد نیست بلکه برای حفظ سلامت روانی و جسمی ما ضرورت دارد. بدن و مغز ما توانایی تحمل یک عمر بی تابی، ضربان قلب بالا، دردکشیدن از جدایی های اجتناب ناپذیر، از دست دادن تمرکز روی هرچیزی غیر از معشوق، بی اشتهایی، اضطراب، بی خوابی، میل شدید مهارنشدنی به تماس فیزیکی با معشوق، ترس ازدست دادن و سایر ویژگی های بارز دوران عشق آتشین را ندارد و این امری طبیعی است.
پس نگران نباشید ...