بهترین تکنیک ها‌ هنگام درگیری خواهران و برادران

اگر برای هر یک از فرزندان زمانی مناسب صرف کنیم و شنونده اظهارات و احساسات آنها‌باشیم ، احساس آنها‌درباره توجه ما به آنها‌بدون خدشه می‌ماند و مطمئن هستند که برای والدین خود اهمیت دارند. با دقت وهوشیاری مداخله کنید یا حداقل پس از ۵ دقیقه ی اول درصحنه حاضر شوید .

حضور به موقع شما درصحنه درگیری ، کمک می‌کند تا بتوانید به مسئله پی ببرید و مانع عصبانیت فرزندان و صدمه زدن یا اهانت کردن آنها‌به هم بشوید . پیش از شروع و ادامه یافتن درگیری ، راحت تر می‌توان اضطراب و ناراحتی موجود را برطرف ساخت. اگر نتوانستید به موقع حاضر شوید از فرزندانتان عذرخواهی کنید

: " متأسفم از این که نتوانستم به موقع حاضر شوم و از بروز حوادث ناراحت کننده جلوگیری کنم . به من بگویید چه اتفاقی افتاده است؟" فرزندان ما پس از درگیری می‌توانند به راحتی رفتاری دوستانه با یکدیگر داشته باشند، البته درصورتی که مورد سرزنش قرا رنگیرند. اگر والدین بتوانند درخانواده به طور منصفانه رفتار کنند و مسئولیت ها‌را برعهده بگیرند، فرزندان می‌توانند احساسات درونی خود را بهتر ابراز کنند و از آسیب دیدگی های روحی در امان بمانند. به آرامی و نرمی با آنها‌گفت و گو کنید.

به نوبت از هر یک از آنها‌بپرسید که چه اتفاقی افتاده و به سخنان هردو با دقت گوش دهید. بیان کردن احساسات درونی مهمترین بخش درگیری است . به آنها‌فرصت کافی بدهید ؛ زیرا برقراری پیوند دوباره نیاز به زمان کافی دارد. در برخی موارد، یکی از کودکان به دیگری ضربه وارد کرده و فرار می‌کند. در این گونه موارد، واکنشهای خود را تغییر دهید؛ به طور مثال بار اول وقت بیشتری با کودک آسیب دیده یا مجروح صرف کنید و سپس به سوی فرد دیگر بروید. بار دوم فقط به کودک آسیب دیده توجه کنید. هر دو کودک به کمک شما نیازمندند . کودکی که ضربه را وارد کرده احساس پشیمانی می‌کند ، او فرد بی مسئولیتی نیست بلکه نتوانسته احساس خود را بیان کند و کنترل خود را ازدست داده است .

اغلب کودکان یکدیگر را دوست دارند و به طور طبیعی به سوی هم کشیده می‌شوند . اگر والدین به موضوع هایی که دوستی فرزندانشان را پایدار و مستحکم تر می‌کند توجه داشته باشند، روابط دوستانه بین فرزندان تداوم خواهد یافت. بچه ها‌همیشه به دنبال بهانه می‌گردند تا بتوانند احساسات درونی خود را بیرون بریزند، به طور مثال هنگامی که بستنی می‌خورند اگر فرزند دیگر یک قاشق بیشتر بستنی بخورد، درگیری شروع می‌شود و از این طریق احساس حسادت، نیاز، درماندگی و عدم پذیرش از سوی آنها‌ابراز می‌گردد. زمانی که والدین گریه ، بدخلقی و خشم فرزند خود را تحمل کنند و با حوصله به حرف های او گوش کنند ، به اشتباه خود پی می‌برد . گوش دادن به سخنان کودکان آسیب دیدگی روحی آنها‌را ترمیم می‌کند و روابط موجود را محکمتر می‌سازد.