همانطورکه همه والدین می دانند یا حداقل به آنها هشدار داده شده است، نوجوانی می تواند سخت ترین دوره رشدی باشد.طوفان بلوغ، هورمون ها، سال های دبیرستان و رشد نیاز به استقلال می توانند برای هر والدی چالش باشند.در زندگی با یک نوجوان، هر چیزی می تواند به یک جنگ یا دعوا ختم شود، گاهی خردترین موضوعات.به عنوان والدین، دوست دارید توانایی عشق ورزی و هدایت فرزند خود را داشته باشید، اما باید بدانید که همراه با تغییراتی که دارند ارتباط شما با آنها نیز تغییر می کند.این سالها برای آنها بسیار مهم است، بنابراین بهتر است که بدانند والدین همیشه در کنارشان هستند، و مشتاقند دریابند نوجوانی دارند که شایسته احترام و راهنمایی است.
فواید فرزندپروری مثبت
به عنوان والدین، بدون شک در سالهای اولیه کودکی بخوبی از او مراقبت کردید. اکنون که یک نوجوان هستند، در جستجوی استقلال و آزادی خود هستند تا بتوانند انتخاب خود را داشته باشند.همچنان که کودک بزرگ می شود استقلال بیشتری بدست می آورد و این مسئله بخش طبیعی رشد نوجوان است.با وجود این، در کنار افزایش استقلال آنها، لازم است که ارتباط خود را مانند کودکی نزدیک نگه داریم.آنها هنوز به عشق ورزیدن، راهنمایی و تفریح با ما نیاز دارند.همچنان که نوجوان خواستار کنترل کردن زندگی خود است، به عنوان والدین باید مقداری اقتدار و راهنمایی را اعمال کنید.اگرچه نوجوان این طور فکر می کند که همه چیز را می داند، و به اندازه کافی برای تصمیم گیری بزرگ شده است، فقدان تجارب زندگی می تواند مانع تصمیم گیری درست شود.این مسئله باعث ترس بسیاری از والدین می شود که مبادا فرزندشان آلوده رفتار مخرب نشود.نوجوانان تمایل دارند که محدودیت ها و تجارب خود را بیازمایند، همچنین مستعد فشار همسالان نیز هستند.با این وجود شما نمی توانید همیشه در حال چک کردن و پایش نوجوان خود باشید، بیشتر می توانید یک فرد مقتدر باشید، همچنین کسی که به او قوت قلب می دهد.فقط باید اطمینان داشته باشید که با نوجوان خود ارتباط برقرار می کنید ، و هر گونه نگرانی که به وجود آمده از عشق است و به نفع خودشان می شود.نشان دادن اینکه استقلال فرزند خود را به رسمیت می شناسید اما هم چنان در خانه صاحب اقتدار هستید برای ایجاد محدودیت های سالم مهم است و یک ساختار خانوادگی محکم را فراهم می آورد.هدف اینست که نوجوانی را پرورش بدهیم که سالم و متعادل است و خوب را از بد تشخیص می دهد، به دیگران اهمیت می دهد و به خود و توانایی هایش افتخار می کند.ممکن است اینها خیلی زیاد به نظر برسند، اما دوره نوجوانی بهترین زمان برای شروع است.
مهارت های ارتباط با نوجوان
در اینجا پنج شیوه که به شما کمک می کند ارتباط خود را با نوجوان قوی و شاد نگه دارید آورده شده اند:
با یکدیگر وقت بگذرانید.
زمانی که کودک شما وارد نوجوانی می شود، به طور ناگهانی کمتر از بیرون رفتن با والدین استقبال می کند.با این وجود، یک ساختار خانوادگی تشویق کننده می توانند حمایت لازم را فراهم آورد و احساس بهزیستی را برای نوجوان ایجاد کند.از جمله فعالیت های خانوادگی می توان به خوردن وعده های غذایی با یکدیگر، انجام کارهای منزل، بازی های خانگی و کارهای داوطلبانه اشاره کرد.بهر حال، می توانید به نوجوان خود نشان دهید که می توانید او را شاد کنید و با هم لحظات خوشی را داشته باشید.
مثال مناسبی را فراهم کنید.
نیازی نیست که حتما یک قدیسه باشید، اما سعی کنید الگوی مناسبی باشید تا نوجوان نیز با الگوگیری از شما رفتار بهتری نشان دهد.حواستان باشد که چه کارهایی را در مجاور نوجوان خود انجام می دهید، مثل سیگار کشیدن یا نوشیدن الکل. آنها هر رفتاری را در خانه به عنوان یک عادت قابل قبول تقلید می کنند.محدودیت ها را تعیین کنید.درست است که نوجوان هم به جمع بزرگترها اضافه شده، اما باید بداند که همچنان فقط یک بزرگ در خانواده وجود دارد که بیشتر محدودیت ها و قوانین را وضع می کند.وضع کردن این محدودیت ها نباید به گونه باشد که نوجوان بیش از حد احساس فشار کند و یا برعکس خیلی آزاد نباشد.
محترمانه رفتار کنید.
با شیوع زورگویی و قلدری در فضای مجازی، نوجوانان بیش از هر زمان دیگری نگران مورد انتقاد قرار گرفتن هستند.نوجوان خود را دست نیندازید و او را مسخره نکنید، هم چنین از کلمات منفی و لقب دادن به آنها بپرهیزید.شنیدن اینها از سوی والدین ممکن است به عزت نفس او صدمه بزند، و باعث احساس ناکامی و ناایمنی در آنها شود.نشان دهید که مراقب هستید و اهمیت می دهید.چه با یک نهار مخصوص چه با فرستادن پیام های محبت آمیز، مهم است که محبت و حمایت خود را نسبت به نوجوان ابراز کنید.اگر گاهی با او دعوا کردید یک زمان جدا بگذارید و از او معذرت خواهی کنید و تاکید کنید که او را دوست دارید خارج از هر مسئله ای که رخ می دهد.روی عشق قوی و بدون قید و شرط خانواده تاکید کنید، و نوجوان خود را نیز تشویق کنید که بخشی از آن باشد.والد یک نوجوان بودن همیشه آسان نیست، اما وقت گذاشتن برای پرورش یک ارتباط سالم که عشق و احترام را به همراه دارد با ارزش است.درست است که هر نوجوانی متفاوت است، اما ضروری است که والدین حداکثر حمایت و توجه خود را در این دوران داشته باشند.
شيوه هايي كه در ارتباط برخورد با نوجوان مناسب نيست؟
به عنوان والدین دارای فرزند نوجوان، ممکن است تاکنون مطالب وکتاب های زیادی را در ارتباط با نوجوان خوانده باشید و یا صفحات مجازی زیادی را پیگیری کرده باشید.در این مطلب قصد داریم تا شما را با مهم ترین روش های مخرب و رایجی که در ارتباط با نوجوان نتیجه بخش نیستند، بیشتر آشنا کنیم.در پایان می توانید از طریق انجام خودارزیابی به این سوال پاسخ دهد که:
من از روش های تخریبی ارتباط با نوجوان تا چه حد استفاده می کنم؟
و چگونه می توانم آن ها را اصلاح کنم؟ “.
1.تشویق مداوم و بی دلیل
اگر از جمله والدینی هستید که دایما فرزندتان را مورد تشویق و توجه قرار می دهید و بدون در نظر گرفتن رفتارهای او، بازخوردهای مثبت زیادی ارایه می دهید به این امید که عزت نفس و اعتماد به نفسش مخدوش نشود، باید بدانید که شیوه ی نادرستی را انتخاب کرده اید.شیوه ی جایگزین در نحوه ی رفتار با نوجوان آن است که سعی کنید ابتدا او را به صورت مداوم به خاطر رفتارهای مطلوبش مورد تحسین و ستایش قرار دهید و سپس در مواجهه با رفتارهای نامطلوب، او را از توجه و تحسینی که ارائه می کردید محروم سازید.در این صورت فرزندتان درخواهد یافت که هر رفتاری نتیجه ی مثبت را به همراه نخواهد داشت و در نتیجه برای دریافت توجه و تشویق شما سنجیده تر رفتار خواهد کرد.
2.اصرار و پافشاری مدام
اصرار و پافشاری بیجا می تواند جایگاه شما به عنوان یک والد را مخدوش کند و شما را به عنوان یک تذکر دهنده و یا ناظم تنزل دهد.تمرین کنید تا به عقاید نوجوان تان به عنوان یک انسان احترام بگذارید تا او نیز حرمت شما را حفظ کند.به این منظور برای هر اشتباه کوچکی جایگاه والدگری خود را برای جدل با او خدشه دار نکنید. از تذکرهای کوتاه و تاثیرگذار استفاده کنید و قاطعیت و اصرار خود را برای مسائلی که از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند هزینه کنید.
3.نظارت مستقیم و مداوم
نظارت دایم می تواند احساسی از تحت کنترل بودن ایجاد کند که برای هیچکس خوشایند نیست.بهتر است نظارت دورادور خود بر روابط عاطفی، اجتماعی و مجازی او را تداوم دهید تا چنانچه با مشکلی مواجه شد بتوانید به موقع او را راهنمایی کنید ولی از نظارت مستقیم و اعمال کنترل دوری کنید.
4.پیشگویی و سرزنش
موقعیتی را تصور کنید که فرزندتان شروع به صحبت در مورد ارتباط دوستانه اش با نوجوان می کند و دردسرهایی که با آن ها مواجه شده است را تعریف می کند.لزومی ندارد در آن لحظات شروع کنید به پیش بینی هایی که از این رابطه کرده بودید، اینکه این رابطه از اول اشتباه بوده است و…در چنین موقعیتی مهم ترین رفتار آن است که پذیرش داشته باشید.پذیرش یعنی اینکه آرامش خود را در مواجه شدن با برخی اتفاق های فرزندتان بالا ببرید.نوجوانی که با مسئله ای روبرو شده است، خود به اندازه کافی دچار استرس و تنش است.بنابراین بهتر است شما با آرامش رفتار کنید و وضعیت روانی فرزندتان را بیشتر دچار تنش نکنید.به عبارت دیگر لازم است تا جو حمایتی خانواده را به گونه ای پیش ببرید که فرزندتان به خانواده اعتماد کند.به قدری پذیرش داشته باشید که نوجوان تان بتواند اتفاق های عجیبی که برایش افتاده را با شما در میان بگذارد و شما را به عنوان اولین حریم امن خود در نظر داشته باشد.
5.صحبت در زمان و مکان نامناسب به منظور ارتباط با نوجوان
در صورتی که فرزندتان رفتار نامناسبی را بروز می دهد و یا شما را ناراحت و پریشان کرده است، صحبت کردن در شرایطی که هر دوی شما خسته و آشفته هستید، موقع غذا خوردن، در حین دیدن فیلم و.. به هیچ وجه کارساز نیست.زمان و مکانی را انتخاب کنید که می توانید با او بی سر و صدا صحبت کنید.این مکان باید جایی باشد که صحبت تان قطع نشود. هنگامی که هر دوی شما و به ویژه فرزندتان آرام هستید، با او مکالمه ای مثبت را شکل دهید و احساسات خود را بیان کنید.در این مکالمه می بایست کاملاروشن و واضح باشد که شما از چه چیز ناراحت هستید و چه انتظار جدیدی دارید. در غیر این صورت مکالمه تان به سوی دعوا، تنش و یا گله و شکایت می رود و بی ثمر خواهد بود.
6. غر زدن و قانون گذاری در ارتباط با نوجوان منفی می باشد.
اگر عادت دارید تا در ارتباط با نوجوان دایما در موارد زیر شکایت کنید:
غر بزنید و از تمیز نبودن اتاق،
نامرتب بودن وسایل،
پخش و پلا بودن لباس ها روی مبل ها ،
سر و صدا
لازم است بدانید که مهم ترین عامل ایجاد مشکل خود شما هستید و نه فرزندتان.
بسیاری از والدین با این شکایت مواجه اند که:
فرزند نوجوانم کفشش رو در نمیاره، شوت میکنه.
لباس را روی جالباسی نمیزاره بلکه اون رو پرت میکنه.
از کنار خواهر یا برادرش رد میشه در حالیکه او را اذیت می کند،پ.
در مدرسه دوستانش را اذیت می کند،
دایما با خواهر و برادرش درگیره و باعث آزار و اذیت همه شده.
