صحبت درباره طلاق با فرزندان شاید یکی از سخت‌ترین مکالمه‌هایی است که در زندگی داشته‌اید. فرزند شما حق دارد که بداند دور و بر او چه خبر است. زمانی که تصمیمتان برای جدایی قطعی شد نیاز است که این تصمیم را با فرزندتان در میان بگذارید. توجه کنید زمانی که هنوز تردید دارید قرار نیست او را نگران کنید ولی زمانی که روز مشخصی را برای رفتن به دادگاه تعیین کرده‌اید زمانی است که باید فرزندتان را در جریان بگذارید.
شما و همسری که به زودی همسر سابق می‌شوید، باید کنار فرزندتان بنشینید و موقعیت را به او توضیح بدهید. حتی اگر طلاق تصمیم مشترک هر دو همسر نباشد، بهترین کار این است که در مقابل فرزندتان وانمود کنید که جدایی تصمیم هر دو نفرتان است. توصیه می‌کنیم هنگام توضیح دادن تصمیم‌هایی که برای آینده گرفته‌اید، حتی‌الامکان از ضمیر “ما” استفاده کنید. طبیعی است که کودک بخواهد هم پدر و هم مادرش را در کنار خود داشته باشد و دوست داشته باشد که خانواده در کنار هم بمانند. نقش بر آب کردن این رویا بسیار سخت است. باید منتظر گریه کردن، فریاد زدن، فرار کردن به اتاق و به هم کوبیدن در باشید. شما فرزندتان را بهتر از هر فرد دیگری می‌شناسید. به نشانه‌های رفتاری او دقت کنید تا متوجه شوید که آیا لازم است تنهایش بگذارید تا این خبر ناخوشایند را در خلوت خودش هضم کند یا این که باید بغلش کنید و دلداریش بدهید. منطقی است که کودکان به شدت نگران تاثیر جدایی والدین بر زندگیشان باشند.
از فرزندتان بعنوان وسیله‌ای برای انتقام از همسر سابقتان استفاده نکنید.
فرزندتان را گروگانی در دستان خود فرض نکنید که بوسیله او سعی کنید همچنان کنترل همسرتان را در دست نگه‌دارید.
با بدگویی در مورد طرف مقابلتان در حضور فرزندانتان فقط هویت او را خدشه دار می‌کنید و مانع بزرگی در جهت رشد او می‌شوید.
یارگیری از فرزند برای اثبات درستی خودتان نه تنها موجب نمی‌شود که عذاب وجدانتان تخلیه شود، بلکه او را دچار تعارض می‌کنید که انگار نباید همسر سابقتان را دوست داشته باشد.
اگر شما و فرزندتان قربانی خشونت خانگی هستید، حتماً این موضوع را هنگام توافق درباره حضانت و تربیت فرزندتان در نظر داشته باشید. قبل از تصمیم‌گیری درباره نوع تربیت و مراقبت از فرزندتان بعد از جدایی به سابقه خشونت خانوادگی توجه کنید.
هیچوقت فرزندتان را از دست نخواهید داد اجازه ندهید ترس از دست دادن شما را به سمتی هدایت کند که تصمیم درست را نادیده بگیرید.
اگر شما و هسمر سابقتان فرزندتان را به طور مشترک بزرگ کنید، هر دو در مراقبت از فرزندتان و تربیت او سهم خواهید داشت. فرزندتان به نوبت با شما و همسر سابقتان زندگی می‌کند. تربیت مشترک صرفاً زمانی ممکن می‌شود که هر دو والد به این کار تمایل داشته باشند. هیچ قانونی درباره تربیت مشترک وجود ندارد و خودتان در چنین موقعیتی باید درباره مسئولیت‌های تربیت فرزندان و نگهداری از آن‌ها تصمیم بگیرید. اگر می‌خواهید هر دو در تربیت فرزندتان مشارکت کنید، باید به اتفاق هم درباره این که کودک چه زمانی با کدامتان زندگی می‌کند و چه کسی چه هزینه‌هایی را پرداخت می‌کند، تصمیم بگیرید.
در این شرایط بطور واضح میدانید که چطور با همکاری هم آسایش بیشتری برای فرزندتان فراهم کنید. بنابراین زمانی‌که رابطه زناشویی رو به پایان رسیدن است درباره موضوعات کلیدی زیر حتما به توافق برسید.
ویرایش: زینب معصوم زاده
